Miłość od pierwszego wejrzenia
Oboje są przekonani,
że połączyło ich uczucie nagłe.
Piękna jest taka pewność,
ale niepewność piękniejsza.
Sądzą, że skoro nie znali się wcześniej,
nic między nimi nigdy się nie działo.
A co na to ulice, schody, korytarze,
na których mogli się od dawna mijać?
Chciałabym ich zapytać,
czy nie pamiętają-
może w dzwiach obrotowych
kiedyś twarzą w twarz?
jakieś "przepraszam" w ścisku?
głos "pomyłka" w słuchawce?
- ale znam ich odpowiedź.
Nie, nie pamiętają.
Bardzo by ich zdziwiło,
że od dłuższego już czasu
bawił się nimi przypadek.
Jeszcze nie całkiem gotów
zamienić się dla nich w los,
zbliżał ich i oddalał,
zabiegał im drogę
i tłumiąc chichot
odskakiwał w bok.
Były znaki, sygnały,
cóż z tego, że nieczytelne.
Może trzy lata temu
albo w zeszły wtorek
pewien listek przefrunął
z ramienia na ramię?
Było coś zgubionego i podniesionego.
Kto wie, czy już nie piłka
w zaroślach dzieciństwa?
Były klamki i dzwonki,
na których zawczasu
dotyk kładł się na dotyk.
Walizki obok siebie w przechowalni.
Był może pewnej nocy jednakowy sen,
natychmiast po zbudzeniu zamazany.
Każdy przecież początek
to tylko ciąg dalszy,
a księga zdarzeń
zawsze otwarta w połowie.
一见钟情（北京外国语大学赵刚教授波语直译版本）
两人都深信
他们是一见钟情
这份确定十分美丽
可不确定更加迷人
他们认为
既然此前并不相识
那他们之间就毫无瓜葛
可他们曾经擦身而过的
那些街道、楼梯、走廊
该算些什么
我想问他们
是否还记得
也许在旋转门中
曾面面相对
也许在挤来挤去时曾互道过“对不起”
也许在话筒里听到过对方说“打错了”
可我知道他们的回答
不，他们不记得
他们一定会感到吃惊
很久以来
偶然，就在把他们戏弄
它还没准备好
把自己变成他们的人生
它让他们靠近又远离
时而挡住他们的去路
又忍住窃笑
悄悄地闪身而去
有过种种信号、预兆
就算他们有些难以读懂
也许在三年前
也许就在上一个周二
有过一片树叶
从一个的肩头，飘到另一个的肩头
是否有被丢掉地东西，曾被对方拾起？
谁晓得，那不是童年时
丢在树丛里的皮球？
他们的手印
曾经重叠在
同一个门把手和门铃上
他们的箱子，曾经放在同一间储藏室里
也许某一个夜晚，他们有过同样的梦
但是醒来后立刻就模糊不清
每一个新的开始
其实都是上一次的延续
而记载这一切的大书
也永远都是，才翻开到一半
